1. Članom 52. st. 1. i 2. Zakona o porezu na dodatu vrednost, propisano je da ako je iznos prethodnog poreza veći od iznosa poreske obaveze, obveznik ima pravo na povraćaj razlike. Ako se obveznik ne opredeli za povraćaj iz stava 1. ovog člana, razlika se priznaje kao poreski kredit.
Prema Pravilniku o postupku ostvarivanja prava na povraćaj PDV i o načinu i postupku refakcije i refundacije PDV, čl. 2, 3. i 3a utvrđen je postupak ostvarivanja prava na povraćaj PDV.
Ukoliko nadležni poreski organ ne izvrši povraćaj PDV u rokovima propisanim Zakonom o PDV, obveznik ima pravo da podnese zahtev za povraćaj PDV nadležnom poreskom organu u skladu sa Zakonom o poreskom postupku i poreskoj administraciji.
2. Prema članu 10. stav 2. Zakona, u poreskopravnom odnosu, fizičko, odnosno pravno lice ima pravo:
1) na povraćaj više ili pogrešno naplaćenog poreza, odnosno sporednih poreskih davanja, kao i na povraćaj poreza kada je to drugim poreskim zakonom predviđeno;
2) na poresku refakciju;
3) da koristi poreski kredit u odnosu na poresku obavezu, odnosno obavezu po osnovu sporednih poreskih davanja.
Prema tome, a imajući u vidu navedene zakonske norme, poreski obveznik ima pravo na povraćaj više ili pogrešno naplaćenog poreza, odnosno pravo da putem poreskog kredita izmiruje svoju poresku obavezu, pri čemu poreski obveznik ne može iznos više plaćenog poreza (pa i PDV) ustupiti ugovorom trećem licu koje ima poresku obavezu.
(Mišljenje Ministarstva finansija, br. 413-00-00490/2007-04 od 14.9.2007. godine)