Baza znanja >> Službena mišljenja >> Radni odnosi, penzijsko i invalidsko osiguranje >> Rad u smenama koji se javlja stalno treba vrednovati kroz osnovnu zaradu - za taj rad zaposleni nema pravo na uvećanu zaradu
Rad u smenama koji se javlja stalno treba vrednovati kroz osnovnu zaradu - za taj rad zaposleni nema pravo na uvećanu zaradu
U skladu sa članom 108. stav 1. tačka 2) i stavom 4. Zakona o radu, zaposleni ima pravo na uvećanu zaradu u visini utvrđenoj opštim aktom i ugovorom o radu za rad u smenama, ako takav rad nije vrednovan pri utvrđivanju osnovne zarade - najmanje 26% od osnovice.
Osnovicu za obračun uvećane zarade čini osnovna zarada utvrđena u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu.
Prema tome, rad u smenama može da se vrednuje kao poseban uslov rada pri utvrđivanju osnovne zarade ili kao osnov za uvećanje osnovne zarade.
Ukoliko zaposleni radi na poslovima na kojima se rad u smenama javlja stalno, a ne povremeno u toku meseca ili u toku godine, tada ovaj rad treba vrednovati kroz osnovnu zaradu. Ukoliko je rad u smenama vrednovan kao element osnovne zarade, tada zaposleni za rad ostvaren po tom osnovu nema pravo na uvećanu zaradu.
Ako zaposleni radi na poslovima na kojima se rad u smenama obavlja povremeno, a ne stalno, takav rad treba vrednovati kroz uvećanje osnovne zarade za rad u smenama.
Prema tome, nakon stupanja na snagu Zakona, zaposleni ima pravo na uvećanu zaradu za rad u smenama, ako takav rad nije vrednovan pri utvrđivanju osnovne zarade - najmanje 26% od osnovice. Pod radom u smenama podrazumeva se efektivan rad čiji se početak i završetak pomera iz dana u dan (I, II i III smena) ili iz nedelje u nedelju.
(Mišljenje Ministarstva rada, zapošljavanja i socijalne politike, br. 120-01-00004/2007-02 od 8.4.2007. godine)